Laatste update: 21-01-2020 - Nieuws, Agenda, Bibliografie
Schrijf je nu voor de nieuwsbrief
Woord vooraf
De poëzie van Fréderique Spigt is als haar stem: rauw en ontwapenend. In haar gedichten
schetst ze een wereld waarin natuur, leven en dood met elkaar in een omhelzing verstrengeld
zijn waarbij je niet meer kan zien waar iets begint en waar iets eindigt. Haar teksten hebben
een polsslag van jewelste, kloppen aan alle kanten. Of ze nu in tedere bewoordingen
een elegie voor een geliefkoosd dier aan het papier toevertrouwd, of via zowel erotische
als kille pennestreken de liefde in al haar facetten schetst: het laat je als lezer allesbehalve
onbewogen.
De liefde en respect die Spigt in haar songteksten al toonde voor het bestaan,
hoe groot of klein ook, resoneren prachtig in alle verzen en illustraties van dit kleinood.
Het toont dat Spigt naast een begenadigd muzikant, ook een beeld- en woordkunstenaar is
die de taal laat vlammen en de beelden vonken.
Ellen Deckwitz, Amsterdam 2019
