Rotterdam (3:22) Huizenhoog, een grijze mast Het wakend oog op ons gericht Zo schoon het beeld van deze stad Alsof zij van binnenuit wordt verlicht Een zwaan die rust, het wiegen nimmer staakt Daar de god der zee bij haar zijn roes uitslaapt Rotterdam gestolen schat Rotterdam stad zonder hart Rotterdam gestolen stad De bliksem splijt de grauwe lucht Met weergaloze kracht Donder, traag gebulder Dreunt dreigend door de nacht Zij die nog leven opnieuw bevreesd Zij die weten hoe de oorlog is geweest Rotterdam gestolen schat Rotterdam stad zonder hart Rotterdam gestolen stad Hoge hakken, natte klinkers Korte rokken, lippen rood Verbergen haar verwoest gezicht Op de markt van de dood Hij kruipt, hij krimpt, zij kreunt, ze lacht Om de roes die elders op haar wacht De rivier doorklieft de oude stad Met haar stromend, roestend goud Steen, staal, vuur en glas Het nieuwe hart dat zich ontvouwt Elke zeeman of hij die gaat Kent een liefde voor de stad die zich niet beschrijven laat Rotterdam gestolen schat Rotterdam stad zonder hart Rotterdam gestolen stad   Rotterdam, ooh…   Muziek: Jan van der Meij Tekst: Frédérique Spigt. (P) 2000 phoNOgram (C) 2000 Mercury Records bv. The Netherlands